قدم های عباس
وقتی شهید مدافع حرمی به روی دست های ما تشییع می شود، کار ما می شود دلداری از بازماندگان..
ما ایرانی ها نمی توانیم فرزند شهید را در داغ پدرش تنها بگذاریم، نمی توانیم مادر شهید را به آغوش نکشیم و دل صبور پدر شهید را تسلا ندهیم..
اما مرز شهیدان مدافع حرم از مرزهای ایران فراتر رفته است و ما شاهد شهدایی از افغانستان و پاکستان و.. هستیم که هر روز در کوی و برزن ما تشییع می شوند..
اما غمی وجودمان را فرا می گیرد وقتی غربت این شهیدان و بازماندگانشان را می بینیم ...
هر چه مزار شهدای ایرانی شلوغ است، مزار این شهیدان سوت و کور است..
هر چه سر خانواده های شهدای ایرانی شلوغ است از دعوت ها و تجلیل ها، خانه های این شهیدان خالی از هر گونه تجلیل است..
شاید دلداری های ما به اندازه ای نیست که تسلای غریبی بازماندگان باشد..
کاش رسم ایرانی بودن خودمان را در حق این عزیزان نیز تمام و کمال انجام بدهیم..
مدتی است خانواده شهید سیدمحمد حسین میردوستی که خود داغدیده ی شهید مدافع حرم خود هستند دست به دلداری جانانه ای زده اند.
گروهی ساخته اند به نام "قدم های عباس"، و قدم هایی محکم و راسخ در راه سر زدن به خانواده های شهدای تیپ فاطمیون (مدافع حرم افغانستانی) برمی دارند.
گروه قدم های عباس متشکل از خواهران و برادرانی است که به این خانواده ها سر می زنند و با حضورشان تسلی خاطری برای بازماندگان می شوند و به اندازه ای هم کمک های مالی مردمی را به آن ها می رسانند.
احتلال هم با نشر اخبار و دل گویه ها و خاطرات این دیدار ها با قدم های عباس هم قدم شده است تا شاید دِین خود را به شهدای مدافع حرم ادا کند.
شما نیز می توانید در گروه قدم های عباس با ما قدم بردارید. و اگر از بُعد مکانی از ما دور هستید، کمک های مالی خود را با ما هم قدم کنید.
لبیک یا زینب
توسط پلاک هفت