جایت در بین مدافعان خالی است
ای داغ سی و چند ساله ی سپاه اسلام
چشم مادرت به در سفید شد، پدرت در حسرت رویت پر کشید
حالا آقا هم انتظارت را و این دلتنگی را به زبان آورده :" حاج احمد آقا را شهید خطاب نکنید که ان شاالله بازمیگردد "
پسر که از مادر جدا می شود ، آه از نهاد مادر بلند است
آهی جگر سوز که قطعا دامن شوم استکبار را میگیرد، دیر یا زود!
و این وعده ی الهی است و تخلفی در آن نیست.
ما اصلا این اولاد شوم سیاه پوش آمریکا را به حساب نمی آوریم
کودکانی با ریش های بلند که به هر تار ش شیطانی معلق است و از استضعاف فکری شدید رنج می برند.
ما گویی با طفلی طرف هستیم که چاقویی تیز و برنده در دست دارد و ناچار باید با او از در مقابله وارد شد
اما دشمن اصلی جای دیگری است
ما او را در انتهای اردوگاه دشمن میبینیم که در سنگر فرماندهی این عروسک های خیمه شب بازی را میگرداند
و تا پی کردن مرکبش دست از مبارزه برنمیداریم
نوجوانان ما به خمینی و امام صدر و چمران و متوسلیان اقتدا میکنند و به جبهه نبرد مشتاقند و تا پرچم ظلم و استکبار اسرائیل را به زیر نکشند و قدس شریف را آزاد نکنند دست بردار نیستند و این وعده ی الهی است که
»» ان الارض یرثها عبادی الصالحون ««
توسط پلاک هفت