جمعه, ۲۲ خرداد ۱۳۹۴، ۱۰:۵۳ ق.ظ
چقدر روزهای شکوهمندی شده...انگاری همه یک ملت شده ایم در برابر دنیا...دیگر افغانی و عراقی و ایرانی و غیره ندارد...
همه یک لشکر شده ایم در برابر نوادگان ابن زیاد!
مقبره شهدای مدافعان حرم.قم.بهشت معصومه
گریه برای مظلوم فریاد در برابر ظالم است.
"حضرت روح الله "
دختر شهید مدافع حرم بر بالین پدر."شهید ساجد حسین"
(انتقام اشکت رو می گیریم)
اهل افغان شدم آقا چو به میدان دیدم !!!
رخ نهادی به رخ خونی افغانی ها ...
اندر حکایت مدافع حرم :
می‌گفت: زندگی‌مان را می‌کردیم، سرِ زمین بیل می‌زدیم، شوروی که آمد مملکت‌مان را گرفت بلند شدیم.یک تکه نان به پر لباس افغانی می‌بستیم و یک هفته می‌رفتیم تو کوه و کمر با روس‌ها می‌جنگیدیم، روس‌ها را بیرون کرده و نکرده خبر آمد که ایران جنگ شده، عراق حمله کرده و کل دنیا هم پشت سرش جمع شده و سرزمین اسلام در خطر است. تکه نان‌مان را زدیم پر شال و راه افتادیم. لب مرز که رسیدیم گفتند کجا؟ گفتیم آمدیم جنگ. باور نکردند، مثل همانی که برایمان پلاک می‌ساخت و گفت از کجایید و سرمان را بالا گرفتیم و گفتیم افغانستان و با تعجب نگاهمان کرد و بعد آغوش گشود. جنگ تمام شد و همین‌جا ماندگار شدیم. زمین نداشتیم دیگر، رفتیم سر ساختمان، آجر بالا می‌انداختیم. چند سال گذشت، خیلی‌ها اذیتمان کردند، می گفتند بروید سرزمین خودتان. سرزمین خودمان؟
زندگی می‌گذشت که خبر رسید جنگ شده و حرم «خانم زینب(س)» به خطر افتاده.بلند شدیم و ایستادیم. این بار سرنوشتمان در سوریه بود. «آرمان» حالا در سوریه به خطر افتاده بود که سرزمین ما، سرزمین آرمان‌مان بود.بلند شدیم و روانه «زینبیه» شدیم. نامش هم دلمان را می‌لرزید.
شهید علیرضا توسلی" فرمانده تیپ فاطمیون
روحش شاد
شهدا...
سوالی که ذهنم را درگیر کرده جمله ای از پیر جماران روشن می کند هنگامی که می گوید: شهید نظر می کند به وجه الله...
پس" به انان که خدا را می بینند شهادت می دهند ..
.نه انانکه خدا را می دانند "…
مادر شهید مدافع حرم بر بالین فرزند.
توسط پلاک هفت