قسمتی از وصیت نامه "شهید مدافع حرم عبدالله باقری"
برایم شب هفت و چهلم نگیرید
و هزینه اش را به فقرا بدهید...
پیراهنی که با آن برای امام حسین ع عزاداری کرده ام را روی پیکرم داخل قبربگذارید.
قطره با وصلش به دریا جزئی از دریاست پس
شأن یک عبد حسین از صد نفر بالاتر است
تماس گرفتند که ۳ شهید در راه است
آماده ی تشییع بودیم اما پیکر یکی از شهدا به " معراج " نرسیده بود و کاملا مطمئن شده بودیم که گم شده است
بعد از دو روز ، پیگیری ها جواب داد
بدن شهید گم نشده بود ، اشتباها به مشهد رفته بود
و ما میخوانیم اشتباهی،اما باور نکنید .
شهید دلش هوای زیارت کرده بود، همانجا که برات کربلایش را با خون گرفته بود ، پنجره فولاد
سلام بر مجاهدان راه حق که به مقتدای دست بسته ی خود اقتدا کردند و با عدّه و عُدّه ی قلیل هیمنه ی استکبار را در هم ریختند.
ماه هاست در میان سکوت سازمان ملل و شورای حکام و مسئولین سیاست زده ی بلاد اسلامی به مقاومت کرده اند
و در آخر سلام بر پدران مجاهد پرورشان
که بی صدا سوختند و حسرت اشکشان را شیطان مجسم غرب به گور می برند
من بال و پر شهید را می بوسم
پای تا به سر شهید را می بوسم
گر فرصت دیدار مهیا نشود
دست پدر شهید را می بوسم
"پدر شهید مدافع حرم بر بالین فرزند"
توسط پلاک هفت